Никога не ми е допадала особено, като музика. Единствено началото, винаги , харесвам го. Ала тия дни ... открих текста и не мога да спра да я слушам и да си мисля за онова, неизбежното, към което отивам , онова,което ме очаква скоро . За едно вероятно последно безгрижно (да кажем) лято, в което поне за малко отново ще имам място, което да наричам дом . Отдавна научих ,че домът е там, където е сърцето . То вече е у теб .
Няма коментари:
Публикуване на коментар