понеделник, 18 юли 2011 г.



Никога не ми е допадала особено, като музика. Единствено началото, винаги , харесвам го. Ала тия дни ... открих текста и не мога да спра да я слушам и да си мисля за онова, неизбежното, към което отивам , онова,което ме очаква скоро . 
За едно вероятно последно безгрижно (да кажем) лято, в което поне за малко отново ще имам място, което да наричам дом .
Отдавна научих ,че домът е там, където е сърцето . То вече е у теб .

Няма коментари:

Публикуване на коментар